Wakey wakey sleepyheads...

 Ημέρα 27/9
Ώρα... βράδυ, δεν ξέρω..

Προσπαθώ να ηρεμήσω το μυαλό μου, γιατί με τις συνεχόμενες απεργίες η πιθανότητα του να μείνω άνεργος αυξάνεται κάθε ώρα που περνάει...
Είναι η τρίτη μέρα που δε μπορώ να φτάσω μέχρι τη δουλειά ή ένα νοσοκομείο (θέμα στο άνω δεξί άκρο)  οπότε τα χάπια δίνουν και παίρνουν, οι χριστοπαναγίες αντικαθιστούν το καλημέρα, και γενικότερα ο πολιτισμός μειώνεται μέσα μου...

Κάνοντας μια βόλτα σε ένα διπλανό παρκάκι, με ένα καφέ στα χέρια (η επόμενη καλύτερη επιλογή ήταν ο νευρικός κλονισμός) προσπαθώ να καταλάβω το μέγεθος της κατάστασης που επικρατεί.

Νέα μέτρα ανακοινώνονται κάθε όποτε του φανεί του λολοστεφανή, τηλεοπτικά κανάλια σπέρνουν πανικό στις οικογένειες με δηλώσεις πολιτικών που θυμίζουν το "φωνάζει ο κλέφτης", πολίτες φοβούνται και αναπαράγουν σενάρια πτώχευσης και κινδυνολογίες, οικονομολόγοι γενικολογούν χωρίς σταματημό (και χωρίς να λένε ουσιαστικά κάτι συγκεκριμένο), πολλοί δεν ασχολούνται καν.. απ'τη μία απορώ, απ' την άλλη τους καταλαβαίνω, κάθε φορά που βάζω να δω ειδήσεις με πιάνει κατάθλιψη.

Σήμερα έμαθα τα εξής..

• Το αφορολόγητο μειώνεται στα 5.000 ευρό..

• Εισάγεται απο τον επόμενο μήνα το λεγόμενο νέο μισθολόγιο

• Πέφτει τσεκούρι στις συντάξεις άνω των 1.200 ευρό

• Ενεργοποιείται η πρόταση της Νεας Δικτατορίας για την εργασιακή εφεδρεία

• Επιταχύνονται οι ιδιωτικοποιήσεις

• Προωθείται το νέο εθνικό φορολογικό σύστημα (άνοδος δηλαδή στη φορολογία) 

• ...  Η Εκκλησία ΔΕΝ θα φορολογηθεί !?! (Γαμώ το Χριστό σας!)
  
  

Έχω ένα όραμα.. ένα τεράστιο καυλί που κατεβαίνει και μπαίνει στα στόματα όσων πανηγύριζαν τόσα χρόνια στις εκλογικές νίκες του Πασοκ και της Νεας Δημοκρατιας... Το βλέπω να αιωρείται.. (εεερρρ)

Για χρόνια τώρα, σφυρηλατούν το κλουβί μέσα στο οποίο μας έκλεισαν.
Στημένα πρότυπα, δικλείδες ασφαλείας μέσω τηλεοπτικής τρομοκρατίας
(όποιος νομίζει ότι έπιασαν τη 17 Νοέμβρη ή οτι υπήρξε ποτέ αυτόνομη τρομοκρατική οργάνωση είναι απλά βλάκας),
συντονισμένες κινήσεις αντιπερισπασμού (βλ. σκάνδαλα στο ποδόσφαιρο που ξαφνικά αποκαλύπτονται όταν όλοι μας τα ξέρουμε χρόνια τώρα, ειδικοί φρουροί με ψυχολογικά που πυροβολούν εν ψυχρό ανήλικα παιδιά, κ.α)
μαλακισμένες νοοτροπίες που μας περνούν μέσα απο το χαζοκούτι, εκπομπές του κώλου όταν παιδιά (μαζί και γω)  στο Σύνταγμα δέχονται επιθέσεις χημικών (αυτά δεν έπαιξαν την μαγική εκείνη τετάρτη...) χωρίς λόγο απο καυλόμπατσους, όλα συντονισμένα στο να μας κρατήσουν κοιμησμένους..

Ξυπνήστε ρε, βγείτε απ'το κουτί σας και σκεφτείτε σαν άτομα, σαν ΜΟΝΑΔΕΣ, όχι σαν πρόβατα, όχι σαν αγέλη. Τι θέλετε απο τη ζωή σας? Μια ζωή υποταγή? Μια ζωή στην ανασφάλεια του αύριο? Αν τους το επιτρέψετε μία, θα το κάνουν 10...


Τι να πω..
Νιώθω μαλάκας που μένω τόσο μακριά απ' το Σύνταγμα και δεν μπόρεσα να κατέβω.

Θα με ρωτήσεις "είσαι απ' τα πρόβατα που ακολουθούν τέτοιες μόδες? τώρα το θυμήθηκαν όλοι?"
όχι ρε φίλε, δεν με ρώτησαν ποτέ για τις μαλακίες που έκαναν, για τα επιδόματα αυνανισμού και αιμορροΐδας που έδιναν τόσα χρόνια, δεν ψήφισα ποτέ Μπατσόκ ή Νεα Δικτατορία, οπότε δε με θεωρώ υπεύθυνο για τη κατάντια της χώρας. Ούτε καν συνένοχο!
Γιατί να μη διαδηλώσω? Γιατί να μην ταχτώ ενάντια τους? Γιατί να τους το κάνω εύκολο?
Απέναντί τους θα με βρίσκουν όσο με κρατάνε τα πόδια μου όρθιο!

Πάντα άφραγκος ήμουν και ρεμάλι, αυτό με κάνει το ίδιο μαλάκα με τους 300? ..μπορεί και ναι.. Αν είχα διαβάσει όταν έπρεπε ίσως είχα γίνει οικονομολόγος και (αν ήμουν ιδιοφυΐα) μπορεί να είχα βρει τη λύση στο πρόβλημά μας..

(Και αν η γιαγιά μου είχε αρχίδια θα ήταν ... περίεργη).

Το θέμα είναι τι γίνεται τώρα? καθόμαστε όλοι με τα χέρια σταυρωμένα? Τηρούμε τον όρκο σιωπής μας? ΟΧΙ ΜΑΛΑΚΑ, Σήκω τώρα πάνω και πάρε μέρος σε ότι γίνεται!
Its not over until the Fat lady sings λένε, άρα μέχρι να βρεθεί μια πατσαβούρα μπροστά μας, που θα πετάξει το σάντουιτς απ'το χέρι και θα αρχίσει να κατεβάζει κορόνες, υπάρχει ελπίδα!

Η Σημερινή μέρα πέρασε, στις 6 του επομένου μήνα ο κόσμος θα μαζευτεί και πάλι. Θα ναι καλό κάθε φορά να μαζεύεται περισσότερος. 

Όχι να πάμε Σύνταγμα για να πιούμε καφέ, ούτε για να βρίσουμε τους μπάτσους που κοιτάνε πίσω απ'το κράνος με το σταθερό γαμημένο χαμόγελο (αναφέρομαι στα μπλε ανθρωπάκια, τα πράσινα είναι πιο πίσω και δεν χαμογελάνε ποτέ).. 

..πάμε για να δώσουμε το παρόν! Ένα δυνατό, βροντερό παρόν ! 

Χωρίς πέτρες, χωρίς νεύρα, μόνο με τη καρδιά μας και 2 αρχίδια σφυρηλατημένα απο ατσάλι!

Θα αλλάξει κάτι? ... αμφιβάλω. Τα πράγματα είναι δρομολογημένα χρόνια πριν καταλάβουμε τι μας γίνεται... Θέλω όμως, σε λίγα χρόνια απο τώρα, όταν θα κάθομαι μόνος μου στο παγκάκι και θα αναρωτιέμαι πως έγινε τόσο σκατά η ζωή μου, να κοιτάω πίσω και να μπορώ να πω πως

 ΉΜΟΥΝ ΕΚΕΙ!!! ΦΩΝΑΞΑ! ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ!

...έχασα, έπεσα ηττημένος, αλλά με ψηλά το κεφάλι... 

Γιατί στην τελική τι έχει σημασία? Ο προορισμός ή το ταξίδι?

(στις 6 του μήνα θα μαι εκεί...θα φοράω ένα μπλουζάκι V for Vendetta φτιαγμένο μόνο για εκείνη τη μέρα.Όποιος θέλει να έρθει να σταθούμε μαζί απέναντι στο μπουρδέλο που λέγεται Βουλή...)

(Thanx to Tzimis Petropoulos για κάποιες από τις εικόνες)


-Devlin